Virtuele Musea en Exposities

Virtuele musea zijn musea die alleen in een digitale versie bestaan. Ze zijn alleen via het Internet te bezoeken.

Op deze pagina treft u tal van virtuele musea, virtuele exposities en dito experimenten aan. Maar wat zijn nu eigenlijk virtuele musea? Onderstaande links helpen u op pad:

Een van de eerste uit Nederland afkomstige virtuele musea op Internet is het Virtueel Museum voor Hedendaagse Afrikaanse Kunst. Opgezet door de Stichting Africaserver ontsluit dit museum Afrikaanse hedendaagse kunstenaars in de diaspora. Het VMCAA organiseert (virtuele) exposities en werkt samen met Galerie 23 van de SBK. De eerste virtuele expositie met een Afrikaanse kunstenaar is opgezet door de Museumserver.

Collecties digitaal ontsloten

Digitale Kanalen is een pilotproject, opgezet door de Museumserver. Het vertelt het verhaal van het "Water van Amsterdam".

Digitale Kanalen is een virtuele meta-tentoonstelling, die haar gegevens put uit verschillende museale databases. Digitale Kanalen is hiermee de eerste virtuele sectoroverschrijdende tentoonstelling op internet in Nederland. De nadruk ligt hierbij vooral op het publieksvriendelijk ontsluiten van museaal cultureel erfgoed. Bij deze nieuwe benadering worden, door over de grenzen van individuele collecties en instellingen heen te stappen, de mogelijkheden van het medium Internet ten volste benut.


Een collectie die op bijzondere wijze via het Internet is ontsloten is de zerkenvloer van de Oude Kerk. Een schat van cultuurhistorische informatie uit het oudste stenen gebouw van Amsterdam. De website Graven op Internet geeft op basis van grafboeken inzicht in het leven en de dood van duizenden Amsterdammers die in de Oude Kerk zijn begraven.

In een zevental virtuele exposities komen beroemde Amsterdammers zoals Saskia (van) Uylenburgh, Jan Pieterszoon Sweelinck en Jacob van Heemskerck uitgebreid aan bod.

Virtuele Exposities


Virtuele exposities bestaan er in vele soorten en maten. De eerste virtuele expositie in Nederland is opgezet door de Museumserver in samenwerking met de Tsjechische pop-art kunstenaar Milan Kunc.

In het najaar van 1995 ontstond Uitdoven der Ideologieën, later gevolgd door Embarrassing Realism en Fotopop.

Vóór de komst van het World Wide Web hadden de makers van de Museumserver al twee interactieve schilderij met Milan Kunc gemaakt. Eén daarvan, Trophy Collector (1990), is ook op het web te bezichtigen.


Op de Africaserver zijn vele virtuele exposities ontstaan. Enkele hoogtepunten zijn:

Arms into Art - Landmijnen en wapens inspireren tot soms fragiele, dan weer robuuste beeldhouwwerken. 14 Mozambikaanse kunstenaars van het Núcleo collectief tonen met hun werk de veerkracht van een volk dat de gevolgen van een burgeroorlog overwint.


Wit over Zwart over Wit - beeldvorming door de eeuwen heen; bananen, chocolade en Suske en Wiske...

Afrikaanse schilders in Nederland - Antognoni Brunhoso, een Angolese schilder in Amsterdam bijt de spits af op 11 november 1996 (de Nationale Onafhankelijkheidsdag van Angola) van een nieuwe serie virtuele exposities van Afrikaanse kunstenaars.
Meschac Gaba, Hama Goro, Dominic Tshabangu, Max Macodou Diop, Kheto Lualuali, Mustafa Maluka, Kofi Agorsor, Glen Turner, Frank Asomani, Larry Otoo en Kofi Setordji volgen Antognoni's virtuele voetsporen.


KURU Kalahari - Art project Botswana - De Africaserver presenteert zo'n zestig werken van 17 San (kunstenaars uit D'Kar in de Kalahari van Botswana). Van alle artiesten is een biografie opgenomen. Bovendien kan de bezoeker luisteren naar de oral history story Eyes on his feet uitgesproken in het Naro door Coex'ae Bob. Zij baseerde een kunstwerk op dit verhaal.
(De San zijn ook bekend onder de namen Naro, Red People, of het denigrerende Bosjesmannen of Bushmen.)

Eind 1999 verbleven de beeldend kunstenaars Alassane Drabo en Saliou Traoré uit Burkina Faso twee maanden in Amsterdam op uitnodiging van de Thami Mnyele-stichting. Deze virtuele dubbeltentoonstelling toont het resultaat van hun verblijf.


Dar Es Salaam in Delfts Blauw - virtuele tentoonstelling met werk van Barend Schweigman.

Genocide Serenade - Naar aanleiding van de volkerenmoord in Rwanda in 1994 maakt de Ghanese kunstenaar Kofi Setordji een indrukwekkend monument.
Setordji beschouwde het als zijn plicht als kunstenaar de wereld te laten zien wat er in Rwanda is voorgevallen. Hij maakte met hout, metaal, klei, afval en verf een reizend monument dat uit een aantal beeldengroepen en objecten bestaat. Het meer dan een ton wegende monument verbeeldt de slachtoffers, vluchtelingen, politici, rechters en ooggetuigen. De directheid van de beeldentaal doet een beroep op het geweten van de toeschouwer. Rijen genummerde gezichten van terracotta maken op een pijnlijke manier de anonimiteit van de duizenden slachtoffers duidelijk: het monument is ontstaan ter nagedachtenis aan de meer dan 800.000 directe en indirecte slachtoffers van de Rwandese genocide die in de vergetelheid dreigden te raken. Het was Kofi Setordji opgevallen dat vier jaar na de massamoord op de Tutsi-bevolking niemand meer leek te weten wat er was gebeurd.

BongoToons - Virtuele expositie van politieke cartoons uit Tanzania, tot leven gebracht door de leerlingen van het Grafisch Lyceum Amsterdam. In samenwerking met PACT (Popular Association of Cartoonists in Tanzania).