Een tentoonstelling en tekenles in één. Dat beoogt het Anton Pieck Museum met Het Atelier; een vernieuwend concept van een tentoonstelling en een werkplaats in één. Een tentoonstelling van werken van een hedendaagse, bekende en professionele illustrator in combinatie met laagdrempelige tekenopdrachten voor de bezoeker om het durven tekenen te stimuleren. De illustrator, Jenny Bakker, is ook de tekenleerkracht en de inspirator. Via filmpjes, sjablonen en voorbeelden kan de bezoeker ontdekken dat het vooroordeel “Ik kan niet tekenen” volkomen onterecht is.

Tekenen kun je leren …

en het begint met goed te leren kijken.
In de tentoonstelling over Jenny’s prachtige boek Van Bigkikker tot Neushoornvogel wordt daar een goede uitleg over gegeven en de bijbehorende opdrachten zijn makkelijk uitvoerbaar.
Er komen ook workshops om met wat geavanceerdere materialen te werken. De bezoeker mag het eigen gemaakte werk ook tentoonstellen op de daarvoor bedoelde wand.
het atelier met jenny bakker

Deze lente staat Museumpark Orientalis in het teken van (zoek)tocht, letterlijk en figuurlijk. Van 7 april tot en met 4 juni ga je onder andere op zoek naar de betekenis ‘Piëta’ en speur je naar de collectie paaseieren die door het museumpark verstopt liggen.

Museumpark Orientalis biedt ruimte voor de zoektocht naar de betekenis van het leven. In dit kader is onder andere de tentoonstelling ‘Piëta’ te zien. Verschillende kunstenaars lieten zich inspireren door dit bekende thema en gingen op zoek naar wat dit voor hen betekent. Het resultaat is een intieme en ontroerende expositie rondom compassie en verlies. Schilderijen, foto’s en video’s tonen de ervaringen van de kunstenaars, die heel universeel blijken te zijn.

In de verschillende dorpjes van het museumpark kun je tegelijkertijd ook letterlijk zoeken. De bijzondere collectie paaseieren wordt namelijk ‘verstopt’ tentoongesteld. Speel eierbingo en probeer ze allemaal te vinden.

Verder wordt er ieder weekend en tijdens de schoolvakanties extra programma georganiseerd. Onder andere kindertheater, een vuurspuwer en verschillende workshops maken het museumbezoek tijdens deze dagen extra leuk. Voor ieder gezin ligt er bovendien bij de ingang een gratis pelgrimstasje klaar. Hiermee kunnen kinderen op (zoek)tocht gaan door het museumpark.

Museumpark Orientalis is weer geopend voor individueel bezoek van 7 april tot en met 4 juni. Op dagen dat er geen extra programma wordt georganiseerd, is het museumpark te bezoeken tegen gereduceerd tarief. Kijk voor de actuele openingstijden en toegangsprijzen op www.museumparkorientalis.nl.
bezoek de website

Deze lente staat Museumpark Orientalis in het teken van (zoek)tocht, letterlijk en figuurlijk. Van 7 april tot en met 4 juni ga je onder andere op zoek naar de betekenis van ‘Piëta’ en ga je als pelgrim op (zoek)tocht.

Museumpark Orientalis biedt ruimte voor de zoektocht naar de betekenis van het leven. In dit kader is onder andere de tentoonstelling ‘Piëta’ te zien. Verschillende kunstenaars lieten zich inspireren door dit bekende thema en gingen op zoek naar wat dit voor hen betekent. Het resultaat is een intieme en ontroerende expositie rondom compassie en verlies. Schilderijen, foto’s en video’s tonen de ervaringen van de kunstenaars, die heel universeel blijken te zijn.

Centraal in de tentoonstelling staat het rouwproces. Weinig ervaringen zijn tegelijkertijd zo universeel en persoonlijk als deze. Vaak denken we bij rouw aan het verliezen van een geliefde door overlijden. Maar rouw is ook het proces na het verlies van iets dat je dierbaar is. De wijze waarop dit gebeurt, verschilt van persoon tot persoon en van situatie tot situatie. Wat zeker is, is dat iedereen er op een gegeven moment mee te maken krijgt.

Elke cultuur en religie kent unieke rouwrituelen. Veel mensen vinden zingeving en steun binnen geloofstradities of andere vormen van levensbeschouwing. Maar ook muziek of beeldende kunst kunnen deze rol vervullen. Via verbeeldingskracht proberen kunstenaars grip te krijgen op de wereld om ons heen.

In het beeld van de Piëta ontmoeten rouw, geloofstraditie en beeldende kunst elkaar. Piëta is de benaming voor schilderingen of sculpturen van Maria met de dode Jezus in haar armen. Al honderden jaren putten kunstenaars inspiratie uit deze uitbeelding van ondragelijk verdriet. Deze inspiratie verwerken ze binnen veel verschillende stijlen en materialen. Wat opvalt, is dat binnen al die diversiteit één ding onveranderd blijft. Verlies en troost, leven en dood zijn keer op keer het uitgangspunt.

En niet alleen in het verleden. In deze tentoonstelling laten kunstenaars Hilly Withaar (1958) en Henk Westerhof (1962) met hun ‘moderne’ piëta's zien dat dit onderwerp ook vandaag de dag nog actueel is. Zij namen een zeer persoonlijke ervaring als uitgangspunt en creëerden daarmee een universele beleving in video(installatie) en schilderijen.

Museumpark Orientalis is weer geopend voor individueel bezoek van 7 april tot en met 4 juni. Kijk voor de actuele openingstijden en toegangsprijzen op www.museumparkorientalis.nl.

https://www.museumparkorientalis.nl/

Museum Valkenburg presenteert in de bovenzaal van het museum van 10 april tot en met 4 juni 2023 de expositie ‘Reisbeelden’ van Annemiek Jongen.
De expositie ‘Reisbeelden’ toont een dertigtal werken gemaakt door Annemiek Jongen na een rondreis door Zuid-Afrika in 2018. Bij thuiskomst voelt het voor Annemiek alsof het land onder haar huid is gaan zitten: de overweldigende natuur, de extreme droogte in de grote natuurparken, de dieren, de complexiteit van de menselijke verhoudingen, de schoonheid, maar ook de armoede. Het heeft een diepe en emotionele indruk op haar gemaakt.

Centraal in haar werk staat het begrip ‘energie’. Annemiek stelt zich open voor haar omgeving:
relaties, ontmoetingen met mensen, reiservaringen en gebeurtenissen. Ze krijgt er energie van en wanneer het haar emotioneel raakt wil ze er een vorm aan geven. Ze maakt er een schilderij van dat ook anderen weer kan raken. De rondreis door Zuid-Afrika bleek een ingrijpende reiservaring.
De schoonheid van het land maakt de ingewikkelde verhoudingen en de onveiligheid tussen de verschillende bevolkingsgroepen, extra schrijnend. Door zoveel mogelijk facetten van het land te schilderen laat Annemiek zien welk een overweldigende indruk Zuid-Afrika op haar gemaakt heeft.

Annemiek Jongen (1958) volgde de 1ste graads docentenopleiding schilderen en grafiek aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Maastricht. Zij woont na veertig jaar Maastricht sinds 2020 in Valkenburg. Ze werkt vanaf 1984 als zelfstandig beeldend kunstenares en sinds 1988 geeft ze cursussen tekenen & schilderen en portret & model. Haar eigen werk omvat olieverfschilderijen en werken in gemengde techniek. Daarnaast schildert ze portretten in opdracht.
https://museumvalkenburg.nl

ATELIER OP TAFEL 2023
Kunst kopen in het museum
Museum Valkenburg biedt naast de talrijke wisselende exposities ook Zuid-Limburgse kunstenaars de gelegenheid om hun werken te verkopen. In het weekend van 22 en 23 april 2023 vindt hiervoor het jaarlijkse 'Atelier op Tafel' plaats. Professionele kunstenaars vanuit diverse disciplines tonen hun werken en treden graag in contact met bezoekers, zodat zij weloverwogen kunst kunnen kopen.
Ook bij de editie 2023 is er weer een breed scala aan kunstvormen en materialen te vinden.
Voor dit unieke evenement geldt een lagere entreeprijs voor het museum van € 4. Museumkaart gratis.

De deelnemende kunstenaars (alfabetische volgorde) zijn:
Aga Cela – schilderijen
Anke Meijer – sieraden
Ankie Vrolings – keramiek
Birgit Horsting – schilderijen & tekeningen
Danielle Posthumus – mixed media
Ger Koks – tekeningen
Hélène Hoenjet – schilderijen
Jos Schols – schilderijen
Jos Solberg – schilderijen
Karin Counet – fotografie
Kaza Poorter – collages
Loes Knoben – beelden
Neeltje de Vries – keramiek & sieraden
Olga Crombag – schilderijen
Pauline Luiten – illustraties
Sylvia Schols – kinderboeken met illustraties

Het Atelier op tafel vindt plaats op zaterdag en zondag 22 & 23 april 2023 van 11.00 tot 17.00 uur.

Crises en Catastrofes in Valkenburg
30 april t/m 16 juli 2023
Bij Museum Valkenburg is van 30 april t/m 16 juli de expositie Crises en Catastrofes in Valkenburg te zien over rampen door de eeuwen heen in Valkenburg en omgeving.
Met de watersnoodramp van 2021 nog in het verse geheugen heeft Museum Valkenburg het initiatief genomen tot het organiseren van een speciale tentoonstelling. Want was die overstroming wel zo uniek? En wat voor andere rampen hebben Valkenburg in de loop der tijd wel niet getroffen?
Een inventarisatie leidde tot zo’n breed scala aan gebeurtenissen, dat er gemakkelijk een hele tentoonstelling aan kan worden gewijd. Om een beeld te geven: al 66 miljoen jaar geleden trof de meteorietinslag bij Mexico de hele wereld, dus ook Valkenburg. In de Geulhemergroeve zien we daar een getuigenis van. En zo peddelen wij verder, van de wateroverlast die al eeuwen regelmatig terugkeerde, de stadsbranden in 1773 (nu 250 jaar geleden) en 1847, de ontploffingen van de Polfer(=kruit) molen, Nederlands eerste auto-ongeluk in 1901, tot de bezettingsjaren in de 2e Wereldoorlog en de rellen in de jaren ’70. Deze en vele andere dramatische feiten heeft het museum in kaart gebracht en met behulp van andere musea kunnen visualiseren.
Natuurlijk wordt er ook aandacht besteed aan de manier waarop men dacht toekomstige catastrofes te voorkomen en hoe men daar nu over denkt. Men zegt wel eens: geschiedenis is in wezen de geschiedenis van rampen. Valkenburg heeft bewezen dat men die altijd weer te boven kwam en als de bekende Phoenix uit de as wist te herrijzen. Een expositie van veerkracht dus. Zeker ook voor de jeugd is deze tentoonstelling een spannende ervaring!
Bezoek onze website voor meer informatie over de expositie.

‘Van Kotona naar Varpullan’

Met deze unieke tentoonstelling laat Museum Valkenburg een expositie zien van maar liefst 6 Limburgse kunstenaars uit 1 familie, die eerder te bewonderen was in het Tikanoja Art Museum in Vaasa, Finland.

Varpu Tikanoja
Arthur Spronken
Kore Spronken
Marjori Overdijk
Caius Spronken
Ree Meertens

Van Kotona naar Varpullan?
De naam van deze tentoonstelling in het Tikanoja Art Museum was ‘Kotona’, hetgeen ‘thuis’ betekent. Het museum was namelijk ooit het thuis waar schilderes Varpu Tikanoja als kind opgroeide. Haar vader, een grote industrieel, was een verwoed kunstverzamelaar die zowel zijn collectie als het pand aan de stad Vaasa schonk. De schilderijen van Varpu kwamen in de tentoonstelling dus ‘kotona’, thuis. Ook het werk van haar man Arthur Spronken voelde zich er thuis, net als het werk van hun dochter Kore Spronken/ haar vrouw Marjori Overdijk en hun zoon Caius Spronken/ zijn partner Ree Meertens. Nu komt de tentoonstelling van het ‘Finse thuis’ naar het ‘Limburgse thuis’: van Kotona naar Varpullan. ‘Varpullan’ was de naam van het Limburgse landgoed van de Spronken-Tikanoja familie.

In het Tikanoja Art Museum, een van de bekendste kunstmusea van Finland (Vaasa), was in de zomer
van 2021 al een tentoonstelling te zien van deze 6 kunstenaars van deze familie uit het Limburgse land. Deze veelzijdige expositie komt deze lente naar Museum Valkenburg.
Van Varpu Tikanoja, Kore Spronken, Marjori Overdijk en Ree Meertens zijn olieverfschilderijen te zien, van Caius Spronken beelden en reliëfs, en Arthur Spronken is vertegenwoordigd met beelden en tekeningen.

Monumentale kunst was tussen 1900 en 1960 de belangrijkste en meest kenmerkende kunstvorm in Limburg. Deze stond ten dienste van de totale gemeenschap en voorzag de bevolking van ‘schoonheid’ en morele religieuze normen. De makers waren meestal geen autonome of vrije kunstenaars maar meer veredelde ambachtslieden, geworteld in de katholieke samenleving. Ze werden de ‘Monumentalisten’ genoemd en verdienden hun brood met het maken van mozaïeken, reliëfs, muurschilderingen en glas-in-loodramen voor kerken, gemeentehuizen, scholen, kantoren en ziekenhuizen. Eugène Laudy was een belangrijke exponent van deze groep Monumentalisten. De jubileumtentoonstelling in Museum Valkenburg van deze grote Heerlenaar was in 2021 gepland ter gelegenheid van zijn 100e geboortedag, maar moest helaas worden uitgesteld vanwege corona en de watersnood in Valkenburg.

Eugène Laudy werd in 1921 geboren in Heerlen als zoon van een tekenleraar. Na de HBS volgde hij van 1936 tot 1941 de Middelbare Kunstnijverheidsschool in Maastricht. Laudy specialiseerde zich in de monumentale kunst. Zijn verblijf in 1947 van enkele maanden in Ravenna, centrum van de Vroegchristelijke en Byzantijnse kunst en latere studiereizen naar Frankrijk, Spanje en Italië brachten hem veel inspiratie. Na de afronding van zijn studie startte hij een beroepspraktijk op de Benzenraderweg in Heerlen, waar hij zijn hele leven beroepsmatig werkzaam bleef. Hij trouwde in 1948 met Fientje Vaessen, samen kregen ze zes kinderen.
Hoewel hij in alle technieken actief bleef, was hij door het grote aantal glasopdrachten in de kerkenbouw gedurende de jaren vijftig toch vooral glazenier. Laudy was vanaf 1949 lid van de katholieke kunstenaars-vereniging (AKKV) de Vereniging van Beoefenaars van de Monumentale Kunsten en van Scheppend Ambacht Limburg. Hij nam binnen die verbanden regelmatig deel aan exposities in en buiten Limburg.

Laudy’s grootste en landelijk bekendste opdracht in 1958/1959 was voor de St Antonius en Lodewijkkerk in Den Haag, een ontwerp van stadsgenoot Frits Peutz. Het waren enorme glaswanden van 80 ramen van één bij acht meter elk, totale oppervlakte van maar liefst 640 m2! Behalve landelijke waardering, ontving hij hiervoor ook de Limburgse Jongerenprijs. Van 1951 tot 1970 bekleedde Laudy de onbezoldigde functie van lid van de Bisschoppelijke Werkgemeenschap Beeldend Kunstenaars. Gemiddeld werden één keer per maand ontwerpen voor nieuwe kerkelijke kunst besproken en van een advies voorzien.