Poeh, een vreemd geval. Het is het direct herkenbare handschrift van de beroemde avant-garde kunstenaar Jean Cocteau, schrijver, schilder, filmer etc. Door de scheve stand valt de foute spelling niet eens op. Cocteau zette zijn poot inderdaad soms zo schuin of rechtop. Iemand wil ons op het verkeerde been zetten. Geen mens schrijft zijn eigen naam verkeerd. En de naam Coctau bestaat niet, niet in Nederland en niet elders, dus een schilder Coctau bestaat ook niet.
Maar de voorstelling lijkt in niets op Cocteaus werk. Ook niet op zijn vroege werk. Het lijkt integendeel in alles een Nederlands produkt, al knalt het blauw van dat bootje wel heel hard van het beeld. Welke malloot zet er nou “Jaen Coctau” onder zo’n mooie dromerige Hollandse aquarel? Misschien een geinponem, misschien een handelaar die hoopt dat die naam een koper vagelijk bekend voorkomt. Of is die naam expres verkeerd geschreven? Misschien wel, zowel voor- als achternaam zijn fout gespeld. Maar ze zijn er heel trefzeker op gezet.
Ik doe een gok. In de oorlog beleefde de kunsthandel een enorme bloei. Veel kunstenaars mochten echter niet exposeren en verkopen. Zo ontstond er een ondergrondse productie van werk dat onder andere namen verkocht werd. Daar was goed werk, maar ook ontstellend veel rommel bij. De Duitsers dachten altijd dat ze een oude meester te pakken hadden en kochten alles voor hun Mutti. Op Duitse zolder liggen heel wat wanprodukten met onbestaanbare signaturen, waaronder “R van Rein”en zelfs “mijnheer Rembrandt”. Andere signaturen zijn soms herkenbaar door ze om te draaien, te vertalen o.i.d. Maar meestal was dat te riskant. Dan werd er vaak met verhulde humor een pseudoniem verzonnen, waardoor de fantasie van kunstkopende zwarthandelaren en bezetters werd aangewakkerd. Cocteau was in de oorlog deutschfreundlich en heel bekend. Veel schildersnamen waren niet “erwünscht”, deze wel. Ik denk dat die naam daarom op dit waterlandschapje prijkt.
Kortom: jammer dat deze rare naam onder deze decoratieve aquarel staat. Het is zonder twijfel het werk van een knappe, academisch opgeleide kunstenaar. Hij zal er vast een goede reden voor gehad hebben zijn eigen werk zo te bezoedelen.
